Metoda McKenziego w walce z bólem kręgosłupa
Metoda McKenziego powstała w 1981 roku, a jej twórcą był fizjoterapeuta z Nowej Zelandii Robin McKenzie. Głównym celem terapii metodą McKenziego jest zmniejszenie bólu i umożliwienie odzyskania sprawności fizycznej, uniknięcie jednocześnie nawrotów epizodów bólowych. Fizjoterapeuta po przeprowadzeniu dokładnego wywiadu z pacjentem oraz badania fizykalnego, dobiera odpowiedni zestaw ćwiczeń wraz z wytycznymi dostosowanymi do danego schorzenia. Pacjent nie potrzebuje specjalnego sprzętu, a ćwiczenia są na tyle proste, że można je wykonywać w domu. Samodzielność pacjenta w metodzie McKenziego jest kluczowa. Dzięki temu można zachować dużą częstotliwość rehabilitacji bez konieczności codziennych wizyt u fizjoterapeuty. Ćwiczenia McKenziego niejednokrotnie pozwalają na uniknięcie zabiegów operacyjnych.
Wskazania do ćwiczeń metodą McKenziego
- przepuklina jądra miażdżystego,
- ostra dyskopatia szyjna, piersiowa oraz lędźwiowa,
- bóle o podłożu mechanicznym wynikające z ucisku struktur nerwowych
- rwa kulszowa
- rwa barkowa
Metoda McKenziego - kategorie klasyfikacji
Zespół posturalny - odnosi się do bólu, również rwy kulszowej, który pojawia się najczęściej u osób młodych, w wyniku długotrwałych przeciążeń struktur narządu ruchu. Może to być spowodowany niewłaściwą pozycją podczas wykonywania codziennych czynności np. podnoszenia ciężkich przedmiotów z ziemi z wyprostowanymi kolanami lub długotrwałego siedzenia i częstego garbienia się. Ból kręgosłupa na ogół ustępuje po wyprowadzeniu pacjenta z pozycji statycznej. Leczenie metodą McKenziego obejmuje również edukację pacjenta, korektę postawy oraz unikanie sytuacji prowokujących dolegliwości bólowe.
Zespół dysfunkcyjny - odnosi się do bólu, który jest wynikiem mechanicznej deformacji strukturalnie uszkodzonych tkanek np. tkanka bliznowata, zmian degeneracyjnymi w obrębie tkanki np. przykurcze i zrosty tkankowe. Tutaj mamy do czynienia z dolegliwościami występującymi na końcu osiąganego zakresu ruchomości. Leczenie metodą McKenziego obejmuje przemodelowanie tkanki, która ogranicza ruch, poprzez ćwiczenia aby z czasem stała się ona bezbolesna.
Zespół strukturalny - odnosi się do bólu, który jest spowodowany przyjmowaniem nieprawidłowej pozycji ciała w wyniku utraty elastyczności i prawidłowej ruchomości kręgosłupa. Często jest związany z uszkodzeniem dyskowym. Jest najbardziej rozpowszechnioną klasyfikacją leczenia dotyczącą osób nieaktywnych fizycznie, które pracują przez wiele godzin w pozycji siedzącej, chociaż do uszkodzenia również może dojść podczas zupełnie innej aktywności typu schylenie, dźwignięcie itp. Mogą pojawić się tutaj również objawy neurologiczne pod postacią drętwienia i mrowienia kończyn oraz utraty czucia czy siły mięśniowej.
Proces leczenia w metodzie McKenziego
- Fizjoterapeuta zbiera informacje o objawach i sytuacjach w jakich występują.
- Przeprowadza badanie, nakazując wykonanie określonych ruchów i przyjęcie określonych pozycji, w celu uzyskania informacji, w jaki sposób wpływają na ból kręgosłupa.
- Na podstawie oceny objawów fizjoterapeuta dokonuje klasyfikacji jednego z zespołów bólowych.
- Rozpoczęcie leczenia poprzez odpowiednie ćwiczenia McKenziego, których celem jest zmniejszenie dolegliwości bólowych.
- Profilaktyka polegająca na edukacji i zachęcaniu pacjenta do regularnych ćwiczeń i samokontroli.
Powiązane artykuły:
Poznaj inne metody leczenia.