616281181
Badacz: mgr Aleksander Błażkiewicz, dr n. k. f. Monika Grygorowicz
Celem pracy było zebranie danych o występujących urazach sportowych w populacji młodych bramkarzy, z uwzględnieniem charakterystyki badanej grupy, miejsca powstania uszkodzenia czy momentu, kiedy to uszkodzenie nastąpiło.
W badaniach uczestniczyło 33 bramkarzy drużyn młodzieżowych, zarejestrowanych w systemie PZPN i uczestniczących w systemie współzawodnictwa sportowego w rozgrywkach młodzieżowych w kategoriach wiekowych U-15 – U-19. Wszyscy bramkarze wypełnili ankietę dotyczącą przebytych urazów sportowych. W analizie statystycznej wykorzystano formułę, w oparciu o którą wyliczono częstość występowania urazów ostrych i częstość występowania urazów przeciążeniowych w badanej grupie.
Ponad 72% bramkarzy (n=24) zgłosiło łącznie 52 uszkodzenia narządu ruchu, 27% respondentów (n=9) nie zaraportowało żadnego urazu sportowego. W badanej grupie stwierdzono istotnie większą liczbę urazów ostrych w porównaniu do urazów przeciążeniowych (76,9% vs. 23,1%, p=0,0012). Ponad 60% (n=20) badanych doznało urazu ostrego, a sześciu z nich zadeklarowało, że doznało tego urazu co najmniej dwa razy w ciągu ostatnich 12 miesięcy. Urazów przeciążeniowych doświadczyło ponad 30% (n=4) zawodników, a jeden z nich doznał tego urazu dwukrotnie. Ponad 18% (n=6) bramkarzy zgłosiło, iż doznało obu rodzajów urazów, a czterech z nich było kontuzjowanych więcej niż dwukrotnie. Częstość występowania wszystkich rodzajów urazów w badanej grupie wyniosła 6,48/1000h i była ona istotnie statystycznie wyższa dla urazów ostrych w porównaniu do urazów przeciążeniowych (4,99/1000h vs. 1,5/1000h, p<0,0001). Znamiennie wyższy odsetek liczby urazów ostrych, w porównaniu do urazów przeciążeniowych odnotowano w badanej grupie dla uszkodzeń kończyn górnych (42,5% vs. 8,3%, p=0,0305). Ostre urazy obejmowały złamania, podwichnięcia palców, skręcenia stawów, naciągnięcia mięśni. Przeciążeniowe uszkodzenia najczęściej dotyczyły kończyn dolnych, tułowia oraz kończyn górnych, a najczęściej uszkodzoną strukturą były mięśnie pośladkowe, obręczy biodrowej i przywodziciele (pachwina). Zarówno do ostrych uszkodzeń narządu ruchu jak i do urazów przeciążeniowych dochodziło częściej podczas treningu niż w trakcie meczu piłki nożnej. Ponadto, istotnie statystycznie wyższy odsetek wszystkich uszkodzeń odnotowano w przypadku gry na sztucznej murawie w porównaniu z nawierzchnią naturalną (88,5% vs. 11,5%, p <0,0001). Analiza danych dotyczących czasu przerwy i restytucji po doznanym urazie wykazała, że 40% (n=4) bramkarzy, którzy doznali urazu przeciążeniowego, nie przerywa treningów i nadal uczestniczy w rozgrywkach meczowych.
O ile charakter, typ i lokalizacja uszkodzeń występujących w piłce nożnej są już dobrze poznane i opisane [1-3], o tyle populacja bramkarek/bramkarzy jest w tych pracach zazwyczaj marginalizowana, ze względu na fakt zdecydowanie mniejszej reprezentacji bramkarek/bramkarzy w drużynie piłkarskiej w porównaniu do zawodniczek/zawodników z pola. Atutem pracy jest fakt, iż do badań zostali włączeni jedynie zawodnicy drużyn młodzieżowych, co tym bardziej pozwala na dostosowanie działań profilaktycznych uwzględniających charakterystykę uszkodzeń narządu ruchu w tej kategorii wiekowej.
Pełen opis badania można znaleźć w pracy:
Literatura:
- Caine D, Caine C, Maffulli N. Incidence and distribution of pediatric sport-related injuries. Clin J Sport Med. 2006;16(6):500-513. DOI:10.1097/01.jsm.0000251181.36582.a0.
- Söderman K, Pietilä T, Alfredson H, Werner S. Anterior cruciate ligament injuries in young females playing soccer at senior levels. Scand J Med Sci Sports. 2002;12(2):65-68.
- Rößler R, Junge A, Chomiak J, Dvorak J, Faude O. Soccer injuries in players aged 7 to 12 years: a desc.riptive epidemiological study over 2 seasons. Am J Sports Med. 2016;44(2):309-317.
