Kolano skoczka

Objawy kolana skoczka

Odczuwamy ból w przedniej części kolana, w szczególności w okolicy przyczepu więzadła rzepki do rzepki, czyli na dolnym brzegu rzepki. W początkowym okresie objawy mogą występować tylko na początku intensywnych treningów bądź po zaprzestaniu zajęć. Z czasem, gdy kontuzja nie jest leczona, powiększają się i w bardzo zaawansowanych stadiach może dojść do tego, że ból zaczyna towarzyszyć przy normalnych aktywnościach, np. wchodzeniu, schodzeniu ze schodów czy siadaniu na krześle.

Kiedy do lekarza?

Do lekarza powinniśmy zgłosić się wówczas, gdy ból nie ustępuje, a podstawowe leczenie, czyli odpoczynek czy chłodzenie kolana nie dają pożądanych rezultatów.

Kolano skoczka - przyczyny

Kolano skoczka najczęściej powstaje w wyniku nakładania się na siebie mikrourazów, czyli niewielkich uszkodzeń więzadła rzepki, co zaburza jego wewnętrzną strukturę i obniża wytrzymałość. To z kolei prowadzi do postępującego procesu niszczenia więzadła. Szczególnie narażone na te procesy są osoby z obniżoną siłą i wytrzymałością mięśni, otyłe, czy wcześniej kontuzjowane bez pełnego wyleczenia urazu, które postawiają uprawiać sport w zbyt dużym nasileniu. Bardzo istotny jest odpowiedni balans mięśniowy, czyli harmonia pomiędzy każdą częścią naszego ciała – tak aby wzorzec ruchu był prawidłowy. Jeżeli jest on zaburzony, wówczas staje się czynnikiem ryzyka urazu.

Kolano skoczka - leczenie

W procesie diagnostyki uszkodzenia więzadła właściwego rzepki, czyli kontuzji zwanej kolanem skoczka, posługujemy się przeważnie badaniem USG, a w przypadkach wątpliwych korzystamy również z rezonansu magnetycznego. Całość daje nam jasną i klarowną diagnozę.

W procesie leczenia kolana skoczka mamy trzy opcje do wyboru:

• Pierwsza i najważniejsza z nich – to leczenie zachowawcze. Polega na odpowiednim protokole rehabilitacyjnym, czyli pracy z fizjoterapeutą, który zaleci ćwiczenia ekscentryczne, treningi na wzmocnienie mięśni oraz na przywrócenie odpowiedniego balansu mięśniowego. Niekiedy stosujemy także falę uderzeniową.

• W przypadku bardziej zaawansowanych zmian posługujemy się zastrzykami, czyli iniekcjami w okolicy kontuzjowanego więzadła. Tutaj przydatne są preparaty osocza bogatopłytkowego, czyli PRP, szpik kostny podawany w postaci iniekcji, a niekiedy kwasy hialuronowe.
• Gdy leczenie zachowawcze nie przynosi pożądanych efektów, a są to przypadki najbardziej zaawansowanych i przewlekłych uszkodzeń, wówczas musimy leczyć pacjenta operacyjnie. W takich przypadkach stosowana jest artroskopia kolana, czyli miniinwazyjny zabieg stawu kolanowego. Naprawiamy wszystkie uszkodzenia wewnątrz kolana, a przez małe nacięcie oczyszczamy także uszkodzoną część więzadła rzepki. Po takim zabiegu operacyjnym wymagana jest rehabilitacja, a powrót do pełnej sprawności i uprawiania sportu zabiera zwykle od trzech do sześciu miesięcy.

Kolano skoczka - profilaktyka

Aby uniknąć zaawansowanego stadium schorzenia, pamiętaj, aby zawsze przed rozpoczęciem wysiłku fizycznego wykonać prawidłową rozgrzewkę. Pomoże również odpowiednio dobrane obuwie, które zmniejszą możliwość zachorowania na kolano skoczka.