616281181
Największym problemem w diagnostyce obrazowej nerwów jest ich wielopłaszczyznowy, czasami wręcz kręty przebieg, co nie pozwala na uwidocznienie wiarygodnych przekrojów w tomografii rezonansu magnetycznego. Dodatkowo, często przy podejrzeniu neuropatii uciskowej, trzeba sprawdzić miejsca „newralgiczne” danego nerwu (tj. w których jest potencjalnie narażony na ucisk / usidlenie) na kilku poziomach. Nie jest to możliwym w badaniu MR, które ma pole obrazowania ograniczone do zasięgu określonej cewki. M.in. te argumenty sprawiają, że ultrasonografia powinna być rozważana jako metoda z wyboru w diagnostyce nerwów. Jedynym ograniczeniem USG wydają się być małe rozmiary niektórych nerwów, co przy niskim zróżnicowaniu tkankowym właściwym dla tej metody – „wszystko jest szare” – i jak wspomniano wielopłaszczyznowym i często zmiennym przebiegu, uniemożliwia uzyskanie wiarygodnych obrazów. Ograniczenie to dotyczy jednak niewielkiej ilości nerwów.
USG pozwala na ocenę pełnego spektrum schorzeń splotu ramiennego, począwszy od urazów okołoporodowych po następstwa urazów komunikacyjnych, zespoły usidlenia związane z odmianami anatomicznymi w trójkącie bocznym szyi (żebra dodatkowe, przetrwałe dodatkowe mięśnie czy pasma więzadłowe). W tej okolicy ocenia się również nerw nadłopatkowy czy rdzeniowy nerw dodatkowy oraz następstwa ich dysfunkcji (zaniki odpowiednich mięśni). Badanie USG stanu nerwu pośrodkowego, łokciowego, promieniowego czy skórno-mięśniowego w ostatnich latach uległo takiej popularyzacji, że uznaje się je za standard. Warto wspomnieć, o ocenie nerwu promieniowego po złamaniu kości ramiennej czy stabilizacji tegoż złamania, ocenie nerwu pośrodkowego po złamaniu końca dalszego kości ramiennej (u dzieci) czy ocenie jatrogennego uszkodzenia nerwu łokciowego po stabilizacji tego ostatniego złamania drutami Kirschnera.
W przypadku kończyny dolnej ultrasonograficzny dostęp posiadamy wyłącznie do nerwów obwodowych (nie można ocenić położonego wewnątrzmiedniczo splotu lędźwiowo-krzyżowego). A zatem obrazuje się schorzenia nerwu udowego w okolicy więzadła pachwinowego, udowo-goleniowego, skórnego uda bocznego, płciowo-udowego, kulszowego i jego dalszych gałęzi – nerwu piszczelowego i strzałkowego wspólnego, powierzchownego, głębokiego. Na stopie możemy uwidocznić wykładniki zespołu kanału stępu czy bolesne zgrubienia nerwów palcowych podeszwowych wspólnych, tzw. nerwiak Mortona.
