USG biodra

W ocenie okolicy biodrowej brane są pod uwagę dwie główne składowe: staw biodrowy i mięśnie obręczy biodrowej. Anatomia stawu biodrowego nie pozwala na analizę jego powierzchni w badaniu USG (jest to domeną metody MR). Ocenie poddaje się głownie zachyłki jamy stawu (ocena ilości płynu, ewentualnej zapalnej ziarniny, obecność ciał wolnych) oraz obrąbek stawowy (przede wszystkim jego przednio-górną, najczęściej uszkadzaną część). Przy zastosowaniu odpowiedniej techniki badania u szczupłego pacjenta można przeanalizować obrąbek na całym obwodzie panewki.

Druga część badania to obrazowanie patologii mięśniowych: uszkodzenia urazowe, entezopatie przeciążeniowo-zwyrodnieniowe (m.prostego uda, m.przywodziciela długiego, mm.pośladkowych, mm.kulszowo-goleniowych), „przeskakujące” ścięgna (m.biodrowo-lędźwiowego, pasma biodrowo-piszczelowego), obecność zapalnych kaletek, konflikt udowo-kulszowy.

W określonych wskazaniach ocenie poddaje się również n.skórny uda boczny (neuropatia uciskowa), kanał pachwinowy (żylaki powrózka nasiennego, przepuklina pachwinowa). Ultrasonografia posiada również dużą wartość w ocenie dolegliwości bólowych po endoprotezoplastyce stawu biodrowego (po wykluczeniu obluzowania elementów endoprotezy): poszukiwanie zbiorników płynowych, miękkotkankowych pseudoguzów, ocena patologii mięśniowych. W ocenie poartroskopowej poszukuje się natomiast zrostów torebkowych, zwłóknień, skostnień.